Η σκωληκοειδίτιδα είναι μια κοινή και συχνή φλεγμονή της σκωληκοειδούς απόφυσης, ενός μικρού, σωληνοειδούς οργάνου που βρίσκεται στο δεξιό κάτω μέρος της κοιλιάς και είναι συνδεδεμένο με το παχύ έντερο. Η σκωληκοειδίτιδα θεωρείται επείγουσα ιατρική κατάσταση, καθώς, αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, η φλεγμονή μπορεί να προκαλέσει ρήξη της σκωληκοειδούς απόφυσης, οδηγώντας σε περιτονίτιδα και σοβαρές λοιμώξεις.

Αιτίες Σκωληκοειδίτιδας

Η σκωληκοειδίτιδα προκαλείται συνήθως από την απόφραξη του αυλού της σκωληκοειδούς απόφυσης, η οποία μπορεί να οφείλεται σε:

  1. Συμφύσεις ή Εξογκώματα: Συχνά, η απόφραξη προκαλείται από τις συγκεντρώσεις τροφής, βλέννας ή μικρών κόκκων, όπως σπόρους, που εμποδίζουν τη ροή των περιεχομένων του εντέρου.
  2. Λοίμωξη: Οι λοιμώξεις του εντέρου ή άλλες φλεγμονές στην περιοχή μπορούν να επηρεάσουν τη σκωληκοειδή απόφυση και να προκαλέσουν φλεγμονή.
  3. Καλοήθεις ή Κακοήθεις Όγκοι: Σπάνια, όγκοι στην περιοχή της σκωληκοειδούς απόφυσης μπορεί να οδηγήσουν σε απόφραξή της και επακόλουθη φλεγμονή.
  4. Γενετικοί Παράγοντες και Στοιχεία Δυσλειτουργίας του Ανοσοποιητικού Συστήματος: Στην έρευνα παρατηρείται αυξημένος κίνδυνος σε άτομα με οικογενειακό ιστορικό σκωληκοειδίτιδας.

Συμπτώματα Σκωληκοειδίτιδας

Η σκωληκοειδίτιδα συνήθως ξεκινά με ήπια συμπτώματα και μπορεί να εξελιχθεί γρήγορα σε επείγουσα κατάσταση. Τα πιο κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν:

  • Κοιλιακός πόνος: Ο πόνος αρχικά είναι ήπιος και κεντρικός στην κοιλιακή περιοχή, αλλά με την πάροδο του χρόνου εντείνεται και εντοπίζεται στο δεξί κάτω μέρος της κοιλιάς (την περιοχή του τυφλού).
  • Απώλεια όρεξης: Συχνό σύμπτωμα, που συχνά συνοδεύει τον πόνο.
  • Ναυτία και Έμετοι: Στους περισσότερους ασθενείς, η φλεγμονή προκαλεί ναυτία και, ενίοτε, έμετο.
  • Πυρετός: Ο πυρετός είναι ένα χαρακτηριστικό σύμπτωμα, και συνήθως είναι ήπιος στην αρχή, αλλά μπορεί να αυξηθεί εάν η φλεγμονή εξελιχθεί σε λοίμωξη.
  • Ευαισθησία στην κοιλιά: Το σημείο του πόνου (στη δεξιά κάτω κοιλιακή χώρα) γίνεται ιδιαίτερα ευαίσθητο στην ψηλάφηση.

Διάγνωση Σκωληκοειδίτιδας

Η διάγνωση της σκωληκοειδίτιδας γίνεται κυρίως με κλινική εξέταση, ιστορικό και διαγνωστικές μεθόδους. Η διάγνωση είναι συνήθως γρήγορη και απαιτεί άμεση δράση για να αποφευχθούν επιπλοκές. Οι κύριες εξετάσεις περιλαμβάνουν:

  1. Κλινική Εξέταση: Ο γιατρός θα ελέγξει την κοιλιά για τυχόν ευαισθησία, σφίξιμο και αντανακλαστικά, τα οποία ενδέχεται να υποδηλώνουν φλεγμονή στην περιοχή της σκωληκοειδούς απόφυσης.
  2. Ακτινογραφία Κοιλίας: Αν και δεν είναι συνηθισμένη για τη διάγνωση σκωληκοειδίτιδας, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αποκλείσει άλλες καταστάσεις ή να εντοπίσει επιπλοκές.
  3. Υπερηχογράφημα: Η υπερηχογραφία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εκτίμηση της σκωληκοειδούς απόφυσης και την αναγνώριση της φλεγμονής ή άλλων ανατομικών ανωμαλιών.
  4. Αξονική Τομογραφία (CT): Η αξονική τομογραφία είναι πιο ακριβής για τη διάγνωση σκωληκοειδίτιδας και μπορεί να δείξει σήματα φλεγμονής, όπως πρησμένη σκωληκοειδής απόφυση ή συμφύσεις γύρω από την περιοχή.
  5. Εξετάσεις Αίματος: Αν και δεν παρέχουν οριστική διάγνωση, οι εξετάσεις αίματος μπορεί να δείξουν αυξημένα επίπεδα λευκών αιμοσφαιρίων (δείκτης λοίμωξης) και αυξημένες τιμές πρωτεϊνών φλεγμονής.

Θεραπεία Σκωληκοειδίτιδας

Η θεραπεία της σκωληκοειδίτιδας συνήθως απαιτεί χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση της σκωληκοειδούς απόφυσης, γνωστή ως σκωληκοειδεκτομή. Αν η σκωληκοειδίτιδα διαγνωστεί σε πρώιμο στάδιο, η επέμβαση είναι συνήθως ελάχιστα επεμβατική (λαπαροσκοπική). Αν η σκωληκοειδίτιδα έχει προκαλέσει διάτρηση ή άλλες επιπλοκές, η χειρουργική επέμβαση μπορεί να απαιτεί μεγαλύτερη τομή και πιο εκτεταμένη αντιμετώπιση.

  1. Χειρουργική Αντιμετώπιση:
    • Λαπαροσκοπική σκωληκοειδεκτομή: Αυτή η μέθοδος περιλαμβάνει μικρές τομές και τη χρήση κάμερας (λαπαροσκοπίου) για να αφαιρεθεί η σκωληκοειδής απόφυση, ελαχιστοποιώντας τη διάρκεια ανάρρωσης και τις επιπλοκές.
    • Ανοιχτή σκωληκοειδεκτομή: Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, όταν η σκωληκοειδής απόφυση έχει διατρηθεί ή υπάρχουν σοβαρές λοιμώξεις, απαιτείται μεγαλύτερη τομή και η χειρουργική επέμβαση γίνεται μέσω αυτής.
  2. Αντιβιοτικά:
    • Αν ο ασθενής έχει εκδηλώσει μόλυνση ή υπάρχει κίνδυνος λοίμωξης, η χορήγηση αντιβιοτικών είναι απαραίτητη, τόσο πριν όσο και μετά τη χειρουργική επέμβαση.
  3. Μετεγχειρητική Φροντίδα:
    • Η ανάρρωση μετά τη σκωληκοειδεκτομή είναι συνήθως γρήγορη, με τη χρήση αναλγητικών για τον πόνο και προσεκτική παρακολούθηση για την αποφυγή επιπλοκών όπως λοίμωξη ή αιμορραγία.
    • Ο ασθενής συνήθως επιστρέφει στις καθημερινές του δραστηριότητες μέσα σε 1-2 εβδομάδες, αν και η πλήρης ανάρρωση μπορεί να απαιτήσει περισσότερες ημέρες.

Επιπλοκές της Σκωληκοειδίτιδας

Αν η σκωληκοειδίτιδα δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως, μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές:

  • Διάτρηση της σκωληκοειδούς απόφυσης: Αν η σκωληκοειδίτιδα εξελιχθεί χωρίς θεραπεία, η σκωληκοειδής απόφυση μπορεί να σκάσει, προκαλώντας διαρροή περιεχομένων του εντέρου στην κοιλιακή κοιλότητα, οδηγώντας σε περιτονίτιδα.
  • Αποστήματα: Η φλεγμονή και η λοίμωξη μπορεί να προκαλέσουν τη δημιουργία αποστημάτων γύρω από τη σκωληκοειδή απόφυση.
  • Σήψη: Η διάτρηση και η εξάπλωση της μόλυνσης μπορεί να προκαλέσουν σήψη, η οποία είναι απειλητική για τη ζωή.

Πρόληψη

Η σκωληκοειδίτιδα είναι αδύνατο να προληφθεί, αλλά η έγκαιρη διάγνωση και χειρουργική επέμβαση μπορεί να αποτρέψουν σοβαρές επιπλοκές. Οι άνθρωποι που εμφανίζουν τα συμπτώματα της σκωληκοειδίτιδας θα πρέπει να αναζητούν άμεσα ιατρική βοήθεια για να ελαχιστοποιήσουν τον κίνδυνο σοβαρών προβλημάτων.

Η σκωληκοειδίτιδα είναι μια επείγουσα κατάσταση που απαιτεί άμεση προσοχή. Η σωστή διάγνωση και χειρουργική επέμβαση είναι κρίσιμη για την αποφυγή επιπλοκών και την ταχεία ανάρρωση του ασθενούς.